Çfarë e lidh Kryeministrin Rama me agjentin e shërbimit të fshehtë
maqedon Latif Ajrullai, që merret me problemin e tij, për të mbushur me
para “Vrimën” e dashnores së tij Rita Petro?
Shkruar nga KASTRIOT MYFTARAJ
Ministrja e Kulturës Mirela Kumbaro nuk do të guxonte kurrë që, në
prani të Kryeministrit Rama, t’ ia dorëzonte çmimin e bibliofilisë
“Lumo Skëndo” Rita Petros, autores së librit me poezi pornografike, me
titull “Vrima”. Ide të këtilla dalin nga mendja e vetë Kryeministrit
tonë. Kjo kuptohet dhe nga fakti se Ministrja Kumbaro e gjeti të
nevojshme të saktësojë se çmimi nuk iu dha librit për përmbajtjen, pra
as autores së tij, por iu dha shtëpisë botuese për realizimin teknik të
librit. Por edhe një gjest i tillë shënonte kulmimin e privilegjeve që i
ka bërë Qeveria “Rama” çiftit Latif Ajrullai-Rita Petro, nëpërmjet
shtëpisë botuese “Albas” që e zotërojnë këta të dy, sa u përket librave
shkollorë. Për ata që nuk e dinë, Rita Petro, nga Korça dhe Latif
Ajrullai nga Tetova, bashkëjetojnë që nga 8 dhjetori 1998 (datën e saktë
e thotë Rita thotë në profilin e saj në facebook). Në faqen zyrtare
online të shtëpisë botuese “Albas” thuhet se themelues janë Latif
Ajrullai dhe Rita Petro.
Çmimi i Ministrisë së Kulturës të Shqipërisë, u dha në atë mënyrë që ta merrnin bashkërisht Rita dhe Latifi. Sepse çmimin e mori Rita si drejtoresha e botimeve në shtëpinë botuese “Albas”. Por Rita ishte dhe autori e librit. Pra, çmimin e morën praktikisht njëherësh libri dhe shtëpia botuese, ku president është Latifi. Pra e morën njëherësh Rita dhe Latifi. Kur them se me këtë u arrit kulmi i privilegjeve që këtë vit iu bënë “Albasit”, përkatësisht Rita Petros dhe Latif Ajrullait nga ana e Qeverisë Shqiptare, kam parasysh se në vitin 2015, “Albas” ka marrë nga Ministria e Arsimit e Shqipërisë të drejtën ekskluzive për të prodhuar dhjetë tekste shkollore, të cilët janë të detyrueshëm për t’ u blerë nga nxënësit në arsimin nëntëvjeçar. Nëse do të llogarisim mesatarisht një tirazh minimal prej 60 mijë kopje, atëeherë del se “Albas” siguroi nga qeveria shqiptare një treg të garantuar për shitjen e 600 mijë librave. Pa llogaritur këtu fletoret e punës, me të njëjtin tirazh, për të cilat e drejta i është dhënë “Albas”-it. Fletoret e punës kanë një çmim nga 2.5- 4 euro. Fitimi është miliona euro.
Kështu, njëra ministre, Mirela Kumbaro, përmbylli atë që kishte bërë gjatë vitit ministrja tjetër, Lindita Nikolla, ajo e Arsimit. Sigurisht që edhe “Albasi” e ka mituar, siç thuhet në shqipen juridike të Kodit Penal, apo e ka rryshfetuar, siç thuhet në shqipen tradicionale me një huazim osman, Ministren e Arsimit të Shqipërisë Lindita Nikolla, ndonëse ajo në biseda konfidenciale betohet se kjo nuk është e vërtetë. Mund të jetë edhe kështu, sepse “Albasi” ka lidhje të mira drejtpërdrejt me Kryeministrin Rama dhe mitën mund ta ketë marrë ai.
Nuk mund të mos bëhet pyetja se, mund të mirëkuptohet Latifi, i cili tashmë prej 17 viteve ka arsye që, ta them poetikisht i frymëzuar nga titulli i librit, ta mbushë me para “Vrimën” e Ritës, por nuk kuptohet përse Kryeministri Rama ka zgjedhur që ta ndajë këtë problem me Latifin? Rita, në një nga intervistat e saj ditët e fundit ka thënë se “Vrima” e saj është si vullkan dhe tani Kryeministrit Rama i duhet të mbushë me paratë e taksapaguesve shqiptarë kraterin e një vullkani. Diçka tjetër e lidh Kryeministrin Rama me çiftin Latif-Rita. Latifi është shqiptar i Maqedonisë, me një të kaluar të dyshimtë.
Me çmimin e dhënë nga Ministria e Kulturës, Qeveria e Shqipërisë po shpërblente me një mirënjohje dy njerëz, Latifin dhe Ritën, të cilët me mbështetjen e Ministrisë së Arsimit të Shqipërisë, kanë arritur të kryejnë atë që nuk mund të jetë gjë tjetër veçse një operacion i shërbimeve të fshehta maqedone për të sllavizuar tekstet shkollore shqiptare. Për këtë mjafton të shihet veçanërisht Atlasi Gjeografik, i botuar nga “Albas”, të cilin Ministritë e Arsimit e Shqipërisë dhe e Kosovës e kanë pranuar si një tekst plotësues në gjuhën shqipe që mund të përdoret nga nxënësit e shkollës nëntëvjeçare dhe të mesme në të dy vendet, së paku që nga klasa VI në klasën XII.
E ritheksoj, Atlasi supozohet të jetë në gjuhën shqipe. Por hartat e Atlasit janë të mbushura gjithandej me emërtime (toponime) në sllavisht, edhe në vendet josllave të Europës, Amerikës, Afrikës, Azisë etj. Ministritë e Arsimit të Shqipërisë dhe Kosovës, në bashkëpunim me shtëpinë botuese “Albas” iu japin nxënësve shqiptarë një Atlas Gjeografik të Botës me emërtime sllavisht.
Këtë gjë mund ta verifikoni lehtë. Kështu, nëse nxënësit shqiptarë e hapin Atlasin (botim i vitit 2014, i cili vazhdon të shitet edhe këtë vit se është botuar në sasi të madhe) në faqen 10 (harta politike e botës) do të mësojnë se në skajin jugor të kontinentit të Amerikës Jugore gjendet “Ognjena Zemlja”. Është fjala për atë që njihet si “Toka e Zjarrtë” (Tierra di Fuego në spanjisht)
Nëse ngjiteni pak më lart në hartë, do të vini re se atje janë “Ishujt Folklande”, për të cilët në kllapa është dhënë emërtimi në sllavisht “Malvinske O.”(“O.” shkurtim I “Ostrov”) Do të kishte kuptim që në kllapa të jepej emërtimi argjentinas “Malvine” pasi është dhënë emërtimi në anglisht, për këta ishuj të kontestuar, por përse në sllavisht?! Në të njëjtën faqe, nxënësit do të mësojnë se Kili, një vend spanjishtfolës i Amerikës Jugore ka “Uskrsnja Ostrova Sala dhe Gomez”. Është fjala për ishujt Sala dhe Gomez. Nuk e kam idenë se si e zgjidhin këtë problem nxënësit me mësuesit e gjeografisë, pra nëse mësuesit kanë mësuar maqedonisht për të shpjeguar se bëhet fjalë për ishuj, apo si.
Në të njëjtën faqe, nxënësit mësojnë se në Oqeanin Atlantik gjenden “Azorska O.” Është fjala për Ishujt Azore, që i përkasin Portugalisë dhe që këtu janë emërtuar sllavisht, duke përfshirë edhe fjalën “ishull” që është dhënë me shkurtim “O.”(ostrov). Në të njëjtën faqe nxënësit mësojnë se Kanadaja ka një ishull të quajtur Princ od Walesa. Emërtimi siç shihet është në maqedonisht përzier me një anglishte të tjetërsuar. Megjithëse gjuha shqipe e ka gërmën “u”, autorët e Atlasit, në rastet kur kanë shkruar në shqip toponimet anglisht që nisin me “ë”, kanë përdorur “v”, si në sllavisht. Kështu, në Atlas, në të njëjtën faqe do të gjeni në Kanada “Votson Lejk”. Por do të gjeni dhe shumë emërtime të çartura, si “Kambridge Baj” në Kanada (e njëjta faqe). Siç shihet, toponimi nuk është as si lexohet, as si shkruhet. Sepse shkruhet “Cambridge Bay”. Në faqen 11 do të gjeni “Ishujt Marshalska” për të cilët në kllapa shkruhet në shqip “Ishujt e Marshalit”. Ishujt Marshall gjenden në kontinentin e Oqeanisë dhe nuk janë një vend sllav.
Në faqen 11, në hartën fiziko-gjeografike të Europës, nxënësit mësojnë se në Itali gjendet Padska Nizhina. Fjala është për Ultësirën Padane, një nga krahinat më të rëndësishme të Italisë. Në faqen 16, që përmban hartën politike të Europës, nxënësit mësojnë se midis Francës dhe Britanisë së Madhe gjenden “Kanalski o”, që do të thotë “Kanalski ostrov” në sllavisht, dhe që në shqip do të thotë “Ishujt e Kanalit”.
Në të njëjtën faqe, midis ishullit britanik dhe Irlandës gjendet “Kanal Sv. Gjorgji”. Çka do të thotë se është dhënë në sllavisht (Sveti Gjorgje-Shën Gjergj) emërtimi në anglisht “Saint George’s Channel” (Kanali i Shën Gjergjit). Gjithashtu, në këtë faqe, në Britaninë e Madhe, nxënësit do të gjejnë “Bristolski z.” Që do të thotë në maqedonisht “Bristolski Zaliv”, që do të thotë në shqip “Gjiri i Bristolit”. Gjithashtu në këtë faqe nxënësit mësojnë se midis ishullit britanik dhe Irlandës gjendet “Sjeverni Kanal i Irlandës”. Në këtë faqe, emërtimi i lumit Danub, në krejt gjatësinë e tij është shkruar dy herë sllavisht (Dunav). Asnjëherë “Danub”.
Në faqen 33, ku është Gadishulli Apenin (Italia dhe Malta) mësojmë se në bregdetin e Italisë Perëndimore gjendet “Piombinski Pr.” që në sllavisht do të thotë “Piombinski Protok”, që në shqip do të thotë “Ngushtica Piombine”.Në të vërtetë është fjala për atë që quhet më tepër Kanali i Piombineve, midis ishullit të Elbës dhe bregdetit. Në këtë faqe nxënësit mësojnë se Italia ka, përreth Siçilisë disa ishuj të quajtur Egadiski dhe Liparski. Këta janë ishujt Egadi dhe Lipari. Në faqen 40, ku është Franca, nxënësit mësojnë se ky vend ka Alpet Kotijske. Është fjala për Alpes Cottiennes në frëngjisht që në shqip bën Alpet Kotiene. Gjithashtu, në këtë faqe nxënësit mësojnë se Franca ka Alpet Savosjke. Fjala është për atë që në frëngjisht quhet Prealpes de Savoie.
Në faqen 36, ku është harta e Gjermanisë, nxënësit mësojnë se në këtë vend gjenden Malet e Teutoburshkës. Së pari, Fjala “Teutoburshkë” është në sllavisht dhe do të thotë “Pylli Teuton”. Në gjermanisht quhet “Teutoburger Walde”. Në shqip do të bënte Pylli Teutoburger. Në Gjermani nuk ekzistojnë Malet e Teutoburger Walde (Teutoburshkës).
Në faqen 68 ku është harta e SHBA nxënësit mësojnë se në Kaliforni gjendet “Mohave Pustinja”. Ky është emërtimi në sllavisht i Mojave Desert, që në shqip do të thotë “Shkretëtira Mojave”. Nxënësit gjithashtu mësojnë se në kufirin mes SHBA dhe Meksikës gjendet “Pustina Sonora”. Edhe këtu është fjala për Sonoran Desert (Shkretëtira Sonoran). Këta janë vetëm disa shembuj nga ky Atlas.
Sot është praktikisht e pamundur që t’ ia vërtetosh një personi me prova të drejtpërdrejta se ai është agjent i shërbimeve të fshehta të një shteti tjetër. Domethënë të gjesh si provë marrëveshjen që ai ka bërë me shërbimin e fshehtë të këtij shteti. Një person e tradhton veten si agjent i fshehtë i një shteti tjetër, me veprimet e tij, siç është rasti i këtij Atlasi të botuar nga Latif Ajrullai dhe Rita Petro. Ky mund të quhet Operacioni “Vrima” i shërbimeve të fshehta maqedone për sllavizimin e teksteve shkollore të Shqipërisë dhe Kosovës, sipas titullit të librit me poezi të Rita Petros.
Pak kohë më parë Kryeministri Rama u mburr se tashmë kanë marrë fund vuajtjet e nxënësve dhe prindërve të tyre për librat shkollore. Në fakt këtë vit gjërat nuk shkuan më pak keq se vitet e tjera, pasi karteli i shtëpive botuese që mori nga Ministria e Arsimit privilegjine botimit të pjesës më të madhe të teksteve shkollore nuk arriti t’ i prodhonte në kohë ato dhe në muajt e parë të vitit shkollor mungonin tekste. Por Atlasi është diçka tjetër./
Veni Vidi Vici
Çmimi i Ministrisë së Kulturës të Shqipërisë, u dha në atë mënyrë që ta merrnin bashkërisht Rita dhe Latifi. Sepse çmimin e mori Rita si drejtoresha e botimeve në shtëpinë botuese “Albas”. Por Rita ishte dhe autori e librit. Pra, çmimin e morën praktikisht njëherësh libri dhe shtëpia botuese, ku president është Latifi. Pra e morën njëherësh Rita dhe Latifi. Kur them se me këtë u arrit kulmi i privilegjeve që këtë vit iu bënë “Albasit”, përkatësisht Rita Petros dhe Latif Ajrullait nga ana e Qeverisë Shqiptare, kam parasysh se në vitin 2015, “Albas” ka marrë nga Ministria e Arsimit e Shqipërisë të drejtën ekskluzive për të prodhuar dhjetë tekste shkollore, të cilët janë të detyrueshëm për t’ u blerë nga nxënësit në arsimin nëntëvjeçar. Nëse do të llogarisim mesatarisht një tirazh minimal prej 60 mijë kopje, atëeherë del se “Albas” siguroi nga qeveria shqiptare një treg të garantuar për shitjen e 600 mijë librave. Pa llogaritur këtu fletoret e punës, me të njëjtin tirazh, për të cilat e drejta i është dhënë “Albas”-it. Fletoret e punës kanë një çmim nga 2.5- 4 euro. Fitimi është miliona euro.
Kështu, njëra ministre, Mirela Kumbaro, përmbylli atë që kishte bërë gjatë vitit ministrja tjetër, Lindita Nikolla, ajo e Arsimit. Sigurisht që edhe “Albasi” e ka mituar, siç thuhet në shqipen juridike të Kodit Penal, apo e ka rryshfetuar, siç thuhet në shqipen tradicionale me një huazim osman, Ministren e Arsimit të Shqipërisë Lindita Nikolla, ndonëse ajo në biseda konfidenciale betohet se kjo nuk është e vërtetë. Mund të jetë edhe kështu, sepse “Albasi” ka lidhje të mira drejtpërdrejt me Kryeministrin Rama dhe mitën mund ta ketë marrë ai.
Nuk mund të mos bëhet pyetja se, mund të mirëkuptohet Latifi, i cili tashmë prej 17 viteve ka arsye që, ta them poetikisht i frymëzuar nga titulli i librit, ta mbushë me para “Vrimën” e Ritës, por nuk kuptohet përse Kryeministri Rama ka zgjedhur që ta ndajë këtë problem me Latifin? Rita, në një nga intervistat e saj ditët e fundit ka thënë se “Vrima” e saj është si vullkan dhe tani Kryeministrit Rama i duhet të mbushë me paratë e taksapaguesve shqiptarë kraterin e një vullkani. Diçka tjetër e lidh Kryeministrin Rama me çiftin Latif-Rita. Latifi është shqiptar i Maqedonisë, me një të kaluar të dyshimtë.
Me çmimin e dhënë nga Ministria e Kulturës, Qeveria e Shqipërisë po shpërblente me një mirënjohje dy njerëz, Latifin dhe Ritën, të cilët me mbështetjen e Ministrisë së Arsimit të Shqipërisë, kanë arritur të kryejnë atë që nuk mund të jetë gjë tjetër veçse një operacion i shërbimeve të fshehta maqedone për të sllavizuar tekstet shkollore shqiptare. Për këtë mjafton të shihet veçanërisht Atlasi Gjeografik, i botuar nga “Albas”, të cilin Ministritë e Arsimit e Shqipërisë dhe e Kosovës e kanë pranuar si një tekst plotësues në gjuhën shqipe që mund të përdoret nga nxënësit e shkollës nëntëvjeçare dhe të mesme në të dy vendet, së paku që nga klasa VI në klasën XII.
E ritheksoj, Atlasi supozohet të jetë në gjuhën shqipe. Por hartat e Atlasit janë të mbushura gjithandej me emërtime (toponime) në sllavisht, edhe në vendet josllave të Europës, Amerikës, Afrikës, Azisë etj. Ministritë e Arsimit të Shqipërisë dhe Kosovës, në bashkëpunim me shtëpinë botuese “Albas” iu japin nxënësve shqiptarë një Atlas Gjeografik të Botës me emërtime sllavisht.
Këtë gjë mund ta verifikoni lehtë. Kështu, nëse nxënësit shqiptarë e hapin Atlasin (botim i vitit 2014, i cili vazhdon të shitet edhe këtë vit se është botuar në sasi të madhe) në faqen 10 (harta politike e botës) do të mësojnë se në skajin jugor të kontinentit të Amerikës Jugore gjendet “Ognjena Zemlja”. Është fjala për atë që njihet si “Toka e Zjarrtë” (Tierra di Fuego në spanjisht)
Nëse ngjiteni pak më lart në hartë, do të vini re se atje janë “Ishujt Folklande”, për të cilët në kllapa është dhënë emërtimi në sllavisht “Malvinske O.”(“O.” shkurtim I “Ostrov”) Do të kishte kuptim që në kllapa të jepej emërtimi argjentinas “Malvine” pasi është dhënë emërtimi në anglisht, për këta ishuj të kontestuar, por përse në sllavisht?! Në të njëjtën faqe, nxënësit do të mësojnë se Kili, një vend spanjishtfolës i Amerikës Jugore ka “Uskrsnja Ostrova Sala dhe Gomez”. Është fjala për ishujt Sala dhe Gomez. Nuk e kam idenë se si e zgjidhin këtë problem nxënësit me mësuesit e gjeografisë, pra nëse mësuesit kanë mësuar maqedonisht për të shpjeguar se bëhet fjalë për ishuj, apo si.
Në të njëjtën faqe, nxënësit mësojnë se në Oqeanin Atlantik gjenden “Azorska O.” Është fjala për Ishujt Azore, që i përkasin Portugalisë dhe që këtu janë emërtuar sllavisht, duke përfshirë edhe fjalën “ishull” që është dhënë me shkurtim “O.”(ostrov). Në të njëjtën faqe nxënësit mësojnë se Kanadaja ka një ishull të quajtur Princ od Walesa. Emërtimi siç shihet është në maqedonisht përzier me një anglishte të tjetërsuar. Megjithëse gjuha shqipe e ka gërmën “u”, autorët e Atlasit, në rastet kur kanë shkruar në shqip toponimet anglisht që nisin me “ë”, kanë përdorur “v”, si në sllavisht. Kështu, në Atlas, në të njëjtën faqe do të gjeni në Kanada “Votson Lejk”. Por do të gjeni dhe shumë emërtime të çartura, si “Kambridge Baj” në Kanada (e njëjta faqe). Siç shihet, toponimi nuk është as si lexohet, as si shkruhet. Sepse shkruhet “Cambridge Bay”. Në faqen 11 do të gjeni “Ishujt Marshalska” për të cilët në kllapa shkruhet në shqip “Ishujt e Marshalit”. Ishujt Marshall gjenden në kontinentin e Oqeanisë dhe nuk janë një vend sllav.
Në faqen 11, në hartën fiziko-gjeografike të Europës, nxënësit mësojnë se në Itali gjendet Padska Nizhina. Fjala është për Ultësirën Padane, një nga krahinat më të rëndësishme të Italisë. Në faqen 16, që përmban hartën politike të Europës, nxënësit mësojnë se midis Francës dhe Britanisë së Madhe gjenden “Kanalski o”, që do të thotë “Kanalski ostrov” në sllavisht, dhe që në shqip do të thotë “Ishujt e Kanalit”.
Në të njëjtën faqe, midis ishullit britanik dhe Irlandës gjendet “Kanal Sv. Gjorgji”. Çka do të thotë se është dhënë në sllavisht (Sveti Gjorgje-Shën Gjergj) emërtimi në anglisht “Saint George’s Channel” (Kanali i Shën Gjergjit). Gjithashtu, në këtë faqe, në Britaninë e Madhe, nxënësit do të gjejnë “Bristolski z.” Që do të thotë në maqedonisht “Bristolski Zaliv”, që do të thotë në shqip “Gjiri i Bristolit”. Gjithashtu në këtë faqe nxënësit mësojnë se midis ishullit britanik dhe Irlandës gjendet “Sjeverni Kanal i Irlandës”. Në këtë faqe, emërtimi i lumit Danub, në krejt gjatësinë e tij është shkruar dy herë sllavisht (Dunav). Asnjëherë “Danub”.
Në faqen 33, ku është Gadishulli Apenin (Italia dhe Malta) mësojmë se në bregdetin e Italisë Perëndimore gjendet “Piombinski Pr.” që në sllavisht do të thotë “Piombinski Protok”, që në shqip do të thotë “Ngushtica Piombine”.Në të vërtetë është fjala për atë që quhet më tepër Kanali i Piombineve, midis ishullit të Elbës dhe bregdetit. Në këtë faqe nxënësit mësojnë se Italia ka, përreth Siçilisë disa ishuj të quajtur Egadiski dhe Liparski. Këta janë ishujt Egadi dhe Lipari. Në faqen 40, ku është Franca, nxënësit mësojnë se ky vend ka Alpet Kotijske. Është fjala për Alpes Cottiennes në frëngjisht që në shqip bën Alpet Kotiene. Gjithashtu, në këtë faqe nxënësit mësojnë se Franca ka Alpet Savosjke. Fjala është për atë që në frëngjisht quhet Prealpes de Savoie.
Në faqen 36, ku është harta e Gjermanisë, nxënësit mësojnë se në këtë vend gjenden Malet e Teutoburshkës. Së pari, Fjala “Teutoburshkë” është në sllavisht dhe do të thotë “Pylli Teuton”. Në gjermanisht quhet “Teutoburger Walde”. Në shqip do të bënte Pylli Teutoburger. Në Gjermani nuk ekzistojnë Malet e Teutoburger Walde (Teutoburshkës).
Në faqen 68 ku është harta e SHBA nxënësit mësojnë se në Kaliforni gjendet “Mohave Pustinja”. Ky është emërtimi në sllavisht i Mojave Desert, që në shqip do të thotë “Shkretëtira Mojave”. Nxënësit gjithashtu mësojnë se në kufirin mes SHBA dhe Meksikës gjendet “Pustina Sonora”. Edhe këtu është fjala për Sonoran Desert (Shkretëtira Sonoran). Këta janë vetëm disa shembuj nga ky Atlas.
Sot është praktikisht e pamundur që t’ ia vërtetosh një personi me prova të drejtpërdrejta se ai është agjent i shërbimeve të fshehta të një shteti tjetër. Domethënë të gjesh si provë marrëveshjen që ai ka bërë me shërbimin e fshehtë të këtij shteti. Një person e tradhton veten si agjent i fshehtë i një shteti tjetër, me veprimet e tij, siç është rasti i këtij Atlasi të botuar nga Latif Ajrullai dhe Rita Petro. Ky mund të quhet Operacioni “Vrima” i shërbimeve të fshehta maqedone për sllavizimin e teksteve shkollore të Shqipërisë dhe Kosovës, sipas titullit të librit me poezi të Rita Petros.
Pak kohë më parë Kryeministri Rama u mburr se tashmë kanë marrë fund vuajtjet e nxënësve dhe prindërve të tyre për librat shkollore. Në fakt këtë vit gjërat nuk shkuan më pak keq se vitet e tjera, pasi karteli i shtëpive botuese që mori nga Ministria e Arsimit privilegjine botimit të pjesës më të madhe të teksteve shkollore nuk arriti t’ i prodhonte në kohë ato dhe në muajt e parë të vitit shkollor mungonin tekste. Por Atlasi është diçka tjetër./
Veni Vidi Vici
