MIRESEVJEN
NANO “PRESIDENT” !
Fejton nga Amerika
shkruar nga SOKOL SHPATI
Mezi ç’e prisnim,i shtrenjti mik, Fatos,që ti një ditë të bëje një deklaratë të tillë, si ajo e para disa ditëve në një stacion televiziv shqiptar,por …nga Londra, të cilin e rrëmbeyn dhe e përcollën në eter edhe stacione të tjera televizive, por edhe gazeta shqiptare,nga të cilat kishte nga ato që dëshmuan indiferentiznin dhe dashaligësinë ndaj teje, atë lajm që më mua me disa shokë na shkundulloi ,na hovëzoi,na ngriti zemrën peshë,-lajmi se ti kërkon të bëhesh president i Shqipërisë.
Dhe do të behësh fatos, që je më të vërtet i kësollojshëm,sic shpjegon edhe “Fjalori i gjuhës shqipe”:trim,i fortë,kreshnik.Por, do të thotë dikush, se vec trim dhe kreshnik nuk je, sepse në trazirat e shtatorit të vitit 1998,kur ishe kryeministër i ligjshëm, nga lepuri që të kishte mbirë në bark se, mos o zot. të të të hiqnin një herë e pergjithmonë qafe duke të cuar në botën tjer,ti ia mbathe nga zyra jote kryeministore dhe i veshur me poture “alla katundarce”more rrugënn për në Maqedoni duke e lënë shtetit jetim.Por, sic e ke deklaruar edhe vetë trimërisht,nuk ishte ti që deshe të ikje ,por ishin bodigardët e tu ata që e kishin detyrë të të mbronin në të tilla situata,kur mund të shkoje kotsëkoti për dhjamë qeni, ishin ata që të shtënguan të vishje ato poture,se ,të ishte për ty,si fatos që je, do të qëdroje atje në krye të detyrës, deri në pikën e fundit të gjakut tënd fisnik.
Ti, fatos i fatosave, për mendimin tonë e meriton më tepër se kushdo që të jesh president.Dhe ja sepse:
Sepse që të jesh president,sefte duhet të kesh punuar në Komitetin Qendror të PPSH-së,bile bash në Institutin e Studimeve Marksiste-Leniniste,të kesh qenë pranë shoqës Nexhmie Hoxha,ku falë njërës prej vajzave të shokut Ramiz Alia,që punonte atje, të njiheshe, ose më mirë të ishte ai që të njihte vlerat e tua të jashtëzakonshme, për të cilat shkruan në librin e tij “Jeta ime”,ku të cilëson si ”kuadër të aftë,të përgatitur …”dhe për kët merita vazhdon ai:”…”e kam mbajtur pranë…” dhe më pas:”… e kam”rekomanduar në poste të larta qeveritare deri edhe kryeministër të vendit.”
Ja kështu shkruan për ty,as më shumë dhe as më pak,por Ramiz Aslia,vazhduesi i denjë vepres madhor të shokut Enver.Por, për fat të keq, ky Ramizi e prish kur më poshtë,duke folur gjithnjë për ty, vazhdon se ti na paskësh pasur prirjen “për t’u grindur me cilindo nga shokët…,nese ndonjeri nuk shkon pas Fatosit”.Dhe nuk mjafton me kaq, por shton:”Pa dyshim,qëndrime të tilla shprehin sëmundjen e keqe të Fatosit, ambicjen e tij…”(faqe 405).
Të të marrë të ligat Ramiz Slia se ku ka më mirë se të grindesh me shokë, që të dalësh përherë në krye,ku ka më mirë që të jesh ambicioz,sepse falë kësaj ambicjeje, ti vërtet dole në krye, kudo të mbetesh përsëri tani që hodhe kanditaturën për të na u bërë president.
Nuk dua kurrsesi të vë në dyshim aftësitë e gazetarit dhe publicistit të njohur,Andon Dede,që ka punuar për disa vjet me ty në Institutin e Studimeve Marksiste-Leniniste… ,por në një ntervistë të botuar në librin “Shqiptarët e Amerkës”,ai sec të vë ca nofka:sikur ti që atëherë të ishe numri 1 i shtetit,se kur filluan në dhjetor të vitit 1990 filluan manifestimet studentore kundër regjimit komunist, në një mbledhje ku,doemos, ishe i pranishëm edhe ti,pas fjalëve të saj, brofe më këmbë dhe shtove:”Unë mendoj shoqja Nexhmie,që të ngrihemi edhe ne dhe të dalim në demostrata.Ata,pra studentët, në një anë të bulevardit dhe e në tjetrën ne…”(faqe 983 e veprës së mësipërme).
Ja kështu e tregoje ti, shtrenjti ynë Fatos,dashurinë ndaj shoqes Nexhmie,me fjalë të tjera, pra ndaj shokut Enver.Sikur PPSH-ja të mbetej në fuqi edhe pas zgjedhjeve të marsit të viti 1992,besa ti do të kishe qenë gjithnjë në krye të partisë dhe shtetit enverist,aq sa ajo të ishte në fuqi,për disa ose shumë vjet.
Ja përse shoku Ramiz Alia të besoi që ti ta udhehiqje këtë parti,e cila sa për sy e faqe u quajt parti socialiste,sepse duke pasur në gjirin e saj të tillë enveristë të thekur si Gramoz Ruci,ish-sekretar i Partisë në Tepelenë,pastaj ministër i Brendshëm në qeverinë e stabilitetit më 1991,emëruar nga vetë shoku Ramiz, apo Namik Doklen e plot të tjerë enveristë të denjë ,ti drejtove partinë, pastaj i fute stërkëmbthin edhe Ilir Metës që të bëheshë edhe kryeministër, se kështu ishin rregullat e lojës.
Duan të thotë se që këtu filloi përcarja në partinë socialiste,sepse, të rrimë shtrembër e të flasim drejt, dhe ti e di mirë këtë, qeverinë atëhershme Iliri po e drejtonte bukur mirë, dhe nuk duroi dot këtë prockë tënden e kësisoj krijoi LSI-në, ku të mori edhe plot kokrra të tua zgjedhura.
Duan të thonë se ti sa ishe kryeministër kaloje edhe 150 ditë pushimesh të gjata në brigjet e vendeve arabe duke bërë rrush e kumbulla paratë e tua, por edhe të shtetit,duan të thonë se ti, dashnor i paepur i pijeve akoolike, një natë të vitit 2003,kur drejtoje makinën ,ashtu sic drejtoje i dehur edhe… shtetin,ti pra mu pranë fshatit Shkallnuer shtype pa dashje një fakir 70-vjecar dhe jo vetëm nuk nuk e more në makinë, për ta cuar në spital,por e degdise si kafshë në kanal buzë rrugës,duan të thonë se kur në Kanalin e Otrantos, në mes të detit, humbën jetën të ngrirë më shumë shqiptarë,kur në ato ditë e tërë Shqipëria kërruste kokën për këtë tragjedi, ti,sic të kemi parë në ekranin e TV Klanit, së bashku me Xhoin tënd të shtrënjtë shkriheshe së qeshuri në një nga buzuqet e Selanikut.Ishte e natyrshme:Ti e mbaje dhembjen për të fatkeqësi brenda mullëzës tënde të dyndur dinga me lloj lloj pijesh me ngjyra e pa ngjyra,që ta kishin qorollepur mendjen, vetëm e vetëm që të harroje në avujt e alkoolit këtë fatkeqësi që kishte pllakosur vendin,kryemnistër i të cilit ishe ti,i madhi Tos.
Ja kjo ishte arsyeja që ti ato ditë ndodheshe në midis ahengut.
Dhe meqë përmenda Xhoin,shumë të kanë sharë me libër shtëpie se ti, kur u martove me këtë zockë,duke lënë gruan tende aq fisnike që me sa e sa derte të kishte ndjekur deri në Burgun e Bëncës, zockë që një ditë të bukur na mbiu supermilionere,ti kurdise në Kishën Ortodokse të Tiranës një alamet ceremonie ku tërë adhuruesit e tu,të cilët cuditërsht i kanë quajtur “sahanliprësit e tu”,të dhuruan secili me mijra euro e kështu kjo dasmë u kthye në biznes e shkuar biznesit për ty.Po c’faj ,kishe ti në këtë mes që ata të bënë dhurata të kësojllojshme.Ishin ata që t’i blatuan e jo ti që… ua kërkove.
Duan të thonë se kur dilje më shërbim jashtë shtetit, sefte vizitoje kazinotë, ku me mish e me shpirt harxhoje një lumë parash,se kur i sosje ato u zhvatje bizmesmenëve që të rrinin peqe- lepe nga pas, me demek borxh,por që të cilat nuk ua ke kthyer as sot e kësaj dite.
Duan thonë se ti e solle këtë shtet në atë derexhe, sa PS-ja humbi në zgjedhjet e vitit 2005 dhe ti, jo burracakërisht, dhe dorëheqjen nga kryetar i saj dhe i shtetit.
Po edhe këto janë “merita”, sepse, më thoni, ju kam rixhanë cili, burrë shteti tjetër i ka bërë këto?...
Duke pasur një horizont shumë largamës ti u tërhoqe në jetën private,ashtu sic i ka hije një shtetari të vërtetë. Ti, pra deri tani ke provuar te jesh sekretar i KM, kryeministër,kryetar partije…Të ka mbetur të behesh vetëm president.Pse jo, kur ke kaq… përvojë. Provoje dhe këtë.Me të tëra meritat që të vumë në dukje, e ke hak e shkuar hakut.
Dikush kur dëgjoi këtë sihariq, tha:”Nano mund të jetë president i politikanëve të parlamentit ,por kurrsesi i popullit,sepse, sikur ky presidenti të zgjidhej prej tij, ai nuk do të merrte as edhe 2 përqind të votave edhe këto të atyre që ai i ka pasur dikur pas vetes duke shpresuar se të tillë do të jenë përsëri.
Na vjen për të qeshur për këto lajthitje. E kush e pyet popullin që në këtë rast që nuk është vecse bagëti?Punë e madhe fort se populli nuk të dashka!...
Dikush të krahasoi me Esat pëshë Toptanin,që pasi u dëbua nga mileti më 1914, u bashkua me ushtrinë franceze në Selanik, krijoi nje qeveri në mërgim dhe në Konferencën e Paqes në Versajë më 1918-20,doli me pretendimin se ai dhe askush tjetër duhej të ishte president i Shqipërisë.Por mjerisht për të u gjend Avni Rustemi që me dy plumba në plënc e dërgoi në ferrhapsanë...
Kështu,pra thonë edhe për ty, i shtrenjti Tos.E kanë jangllësh!...Se ti,vërtet e ndjek së largu jetën shqiptare,por jo si Esat pasha me dylbitë e frengjëve të dikurshëm,por me …antenë satelitore në një prej dhomave të një hoteli luksoz, si “Kontinentali”, para të cilit Esat pashë Toptani ngriti patkojtë nga dielli.
Ju,lexues mund të bëni pyetjen se kush qenkermi ne që kërkojmë që Fatos Nano të jëtë president.Ne vërtet jemi shumë pak,por shpresojmë se ky fatos i lavdishëm do t’ua bëjë mendjen dhallë politkanëve, sa majtas ,ashtu edhe djathtas, dhe do të na bëhet president e të na japë edhe neve ndonjë llokëm…
